Opruimen voor gevorderden

Op,op,op, we ruimen alles op...ken je het deuntje?
Dat leren ze al in het instapklasje en élke juf slaagt erin een héle groep peuters álles te laten opruimen.
Ik herhaal: ze ruimen álles op! Een bende peuters!
???????
Wat loopt er mis bij ons thuis??
Hoe enthousiast ik dat liedje ook zing, onze kleuter (al een jaar ouder en wijzer dan de peuter) denkt er het zijne van. Sterker nog, ik mag het liedje zelfs niet meer zingen, want dat is het liedje van de juf! “Jij mág dat niet zingen mamie!”
En dan loopt er hier nog een klein murmeltje rond (Lily), die een Special Radar heeft ontwikkeld om alles te spotten wat net werd opgeruimd, waarna we 5 minuten later weer bij af zijn, want de feng shui van murmeltje werkt het best als er een beetje rommel ligt.
Zucht…
Hebben jullie dat ook, dat je nét altijd met je blote voeten op een duplo blokje trapt? Zo precies in het midden van de voetzool, waar het lekker veel pijn doet.
En dat de puzzelstukjes steevast onder de zetel belanden, waar je er dan nét niet aankan (ondanks de pen, meetlat, smal boek, tijdschrift, gsm hoesje en dergelijke) waardoor je wéér die zware zetel moet verschuiven (inclusief stof vergassing, ook al hebben we een goede poetsvrouw, dankjewel Anna! Ter harer verdediging, ze komt maar om de 2 weken).
Of nog zoiets, balletjes in allerlei kleuren, vormen en gewichten, geváárlijk joh!
Dan kom je net de hoek om gestapt met een tas koffie en ga je bijna onderuit door op zo een balletje te trappen, jongens toch. Die koffie kan je daarna dan ook nog opkuisen natuurlijk.
Nu zijn we niet de types die hier constant lopen op te ruimen hoor. Het mag zelfs goed rommelig zijn, als ze zich maar amuseren! Lekker vuil worden is geen probleem; wij gaan hun niet verbieden om in plassen te springen, te schilderen, met plasticine te spelen, en dergelijke. Hoe meer, hoe liever zelfs.
Maar asjeblief kindjes, ruim na het spelen nu toch eens spontaan alles op!
Het enige voordeel dat ik kan opnoemen is dat ik tenminste aan het bewegen ben tijdens het opruimen. Dat.is.het.
Natuurlijk is dat specifiek voor mij wel een belangrijk voordeel, want ik ben 1/ niet meer van de jongste en ik heb 2/ een bediendenjob en 3/ geen sportieve hobby.
Niet goed bezig dus hé, want met mijn jonge kinderen is het nu nóg belangrijker om vitaal oud te worden.
Het Belgisch record oudste mens verbreken, check, ik teken ervoor! En ja, dan zal ik met plezier mijn valse tanden insteken om een taart van de burgemeester in ontvangst te nemen. Als daarna mijn achter achter kleinkinderen maar op bezoek komen om me te feliciteren.
Op zich kan je het dagelijkse leven vergelijken met opruimen vind ik.
Je hebt dagen dat je er goedgemutst aan begint en dagen dat je er helemaal geen zin in hebt. Momenten dat het vanzelf gaat en momenten waarbij je vloekt en puft. Maar eens alles er weer netjes bij ligt zijn we toch oh zo tevreden en kunnen we weer met een gerust gemoed aan de volgende ronde beginnen.
En zo is het ook met de menselijke geest. Af en toe wat spoken opkuisen die ronddwalen in de nevelen des onzer hersenen (amen) doet onze psyche goed.
Dus om af te ronden wil ik ervoor pleiten om opruimen serieus naar waarde te schatten en niet zomaar af te doen als het opbergen van rommel.
Opruimen is zoveel totaler, zoveel completer, zo vele malen het menselijk leven.
Opruimen is zen, opruimen is goed (herhaal x10).
Opruimen is kaka! (cfr Sep, herhaal niet).
Opruimen is geweldig (herhaal x 10)
Ga in vrede…
Katrien