Doeduwejasnuaan!

Het grote voordeel aan werken met toffe collega’s (en ik heb er veeeeeeeeel), is dat ze de tijd op het werk heel aangenaam maken, en, regelmatig ook de avondlijke tijd buiten het werk.

Nu ondervind ik een bijkomend voordeel, want sinds ik aan mijn schrijverscarrière ben begonnen (amai, ik heb het al hoog in mijnen bol na ocharme 5 korte teksten te hebben geschreven, dat belooft), merk ik dat er ook inspiratie te rapen valt uit de ouderlijke verhalen van mijn merendeels jonge collega’s met dus logischerwijs nog veel jongere kids.

Dankjewel dus Dries om mij op het idee te brengen iets te schrijven over de waanzinnig lange struggle om kinderen zover te krijgen hun jas aan te doen.

Wetende dat dit jasgebeuren aan het einde zit van een lange keten die begint bij:

“Mamaaa, ik ben waaaaaakker”

Hoe lang kan het duren om iets te eten, pipi te doen, kleertjes en schoentjes aan te doen en daarna het jasje. In het beste geval ook nog tandjes poetsen.

Laten we stellen dat we de tijd die we zelf nodig hebben x 2 moeten doen + pi in het kwadraat erbij moeten tellen om er dan nog enkele minuutjes bovenop te gooien en we zijn er! Jasje is aan!!! Jeuj!!!!

De opluchting die je dan voelt, valt te vergelijken met uit een lange file komen of met een douche nemen na een mountainbike tocht in winterweer of met een vrijdag-na-het-werk-gevoel, enfin, jullie snappen het wel hé.

Maar dit krijgt ge dus niet uitgelegd aan mensen zonder kids hé; meestal word je dan meewarig aangekeken en zie je ze denken dat je ofwel overdrijft (durf ik wel al eens te doen), ofwel een moeder bent zonder gezag en structuur (eigenlijk ook wel waar, maar dat wil je dan weer liever niet toegeven) en uiteraard dat zij dit wel veel beter en sneller zouden kunnen (yeah, right?!).

Oh ja, en heb ik het woord consequent al vermeld, want dat is tegenwoordig hét magische woord als het gaat over opvoeding…..con-sé-quent…... Google leert me dat dit woord voor het eerst gebruikt werd in 1648 en een franse oorsprong kent. Zouden ze dan in 1648 ook begonnen zijn met de konsekwente opvoedingen?

Pre 1648: chaos - Post 1648: orde en gezag, maar dan wel enkel in Frankrijk?

Maar we weten uiteráárd met zijn allen dat een dikke 100 jaar later de Franse Revolutie is uitgebroken; dit kan geen toeval zijn!!!

Maar we dwalen lichtjes af…..

Niet consequent zijn heeft ook zo zijn voordelen vind ik; het maakt het leven van kinderen spannender en vaak leuker en ze leren te volharden en inzicht te verwerven in de menselijke psyche.

Ik licht het toe aan de hand van onderstaande voorbeelden:

Voorbeeld 1:

Kind denkt : ik wil een koek

Kind heeft een consequente ouder die na 15u alle snoep verbiedt

Kind vraagt aan de ouder hoe laat het is

Ouder : “ Het is 15u en 6 minuten” ( consequente ouders vertellen exáct hoeveel min het is na het uur)

Kind denkt : oh jammer, dan ben ik te laat voor mijn koek, ik vraag het niet meer

Kind vraagt : “ krijg ik een tomaatje asjeblieft mama?”

Ouder geeft trots het tomaatje en kind gaat stilletjes verdrietig in de zetel zitten

Voorbeeld 2:

Kind denkt : ik wil een koek

Kind heeft géén consequente ouder

Kind vraagt : “ik wil een koek”

Niet consequente ouder kijkt een beetje verbaasd op, want het is toch al een stuk in de namiddag (heeft geen flauw idee hoe laat het exact is), maar voelt toch instinctief aan dat het al een beetje aan de late kant is

Kind is ondertussen al getraind om de verschillende gemoedstoestanden van ouder feilloos te peilen (voordeel 1) en merkt enige verwarring op

Kind in de aanval : “ik wil een koeoekje” (nog niet té opdringerig, temporiseren, beleefd blijven, leert strategie, voordeel 2)

Ouder reflecteert en twijfelt

Kind in hogere versnelling, er is geen tijd te verliezen, het ijzer moet gesmeed worden als het warm is, tactisch spelen (voordeel 3): “ik heb hooonger”

Ah, fout van het kind! Het woord honger triggert bij ouder het beeld van patatjes met groenten, niet van koeken en dus krijgt het kind zijn eerste gele kaart.

Kind in verwarring, maar niet uit zijn lood geslagen, want, been there, done that

Kind in tranen : maar ik héb al patatjes gegeten vanmiddag, op school

Niet consequente ouder heeft niet door dat kind altijd boterhammen meekrijgt en begint opnieuw te twijfelen

Kind nu hevig in tranen, rollend over de grond (goed voor de conditie, voordeel 4) en dwangmatig eisend: “iiiik wiiiiil eeeen kooooeeeeeeek”

Niet consequente ouder zucht en geeft een koek

Kind is supergelukkig (voordeel 5) en gaat in de zetel zijn koek opeten

Ouder vraagt zich af waarom zijn kind toch altijd zo lastig moet zijn en eens niet gewoon een tomaatje kan vragen….En waarom zit die nu eigenlijk nog met zijn jasje aan in de zetel??

Succes morgen bij het aankleden en tot de volgende!

Groetjes,

Katrien